Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Τα παπούτσια του Θωμά...μυρίζουν!

Σήμερα ήταν μια παράξενη μέρα ή μάλλον αποδείχτηκε παράξενη.Και όλα έδειχναν τόσο φυσιολογικά και συνηθισμένα. Κάναμε με τα κορίτσια μια βόλτα στην αγορά και καταλήξαμε σ' ένα καφέ στο κέντρο της πόλης.
Εκεί με περίμενε μια δυσσάρεστη έκπληξη. Η σερβιτόρα που ήρθε να μας πάρει παραγγελία, με θυμόταν! Όπως σωστά θα φαντάζεσαι  με θυμόταν από το κατάστημα που εργαζόμουν γιατί της είχα πουλήσει ένα ζευγάρι από αυτά που αποκαλώ "παπούτσια του Θωμά".Δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν τύπο απομίμησης των γνωστών σε όλους Tom's.
Ο λόγοι που τα αποκαλώ "παπούτσια του Θωμά" είναι δυο: 1) γιατί δεν καταδέχομαι να συγκρίνω με  τα αυθεντικά και 2) γιατί βαθειά μέσα μου πιστεύω πως σιγουρα ένας ψεύτη μπαρμπα Θωμάς αποφάσισε την πιστή αντιγραφή τους και την διακίνησή τους στην ελληνική αγορά.
Το πρόβλημα που είχα να αντιμετωπίσω στο καφέ ήταν η σερβιτόρα που με επιτέθηκε λες και της είχα πουλήσει μαϊμού λουί μπουτόν για αυθεντική. "Μα εσύ μου είπες πως μπορώ να το φοράω χωρίς να μυρίζουν τα πόδια μου" ωρυόταν μια μελαγχρινή κοπέλα στην οποία ξαφνικά φοβόμουν να πω πως πίνω τον καφέ μου.
Οι σκέψεις τη στιγμή της λεκτικής επίθεσης ήταν γεμάτες φαντασία. Αν ζητήσω φρέντο, σίγουρα θα φτύσει στο αφρόγαλα. Αν ζητήσω φραπέ θα βάλει στον αφρό σαπουνάδα. Και αν το ρισκάρω για χυμό, ένας Θεός ξέρει τι θα σκεφτεί να μου ρίξει μέσα.

Για την ιστορία τα παπούτσια του μπαρμπα- Θωμά που πουλούσε το μαγαζί που εργαζόμουν, ήταν ξεκάθαρο πως ήταν κινέζικα. Όχι μόνο γιατί φαινόντουσαν για κινέζικα, αλλά στο λέγαμε και μεις. Επίσης κόστιζαν μόνο 8 ευρώ. Ε, ναι με 8 ευρώ, λογικό αντί για καραβόπανο να πάρεις κάτι που μοιάζει πιο πολύ σε τσιγαρόχαρτο.

Ίσως το λάθος μου να ταν που τα φορουσα και γω στο μαγαζί. Κάπως έτσι ταυτίζεται ο κόσμος με τις πωλήτριες και γραπώνονται φίλη απ΄το κλασικό "ε, για να το φοράει και η πωλήτρια, καλό θα ναι".
Μωρέ πολλά κάνουν οι πωλήτριες που δεν είναι καλά, αλλά δεν είναι του παρόντος να μιλήσω.
Αν πρέπει τώρα να κρατήσεις κάτι από το σημερινό ποστ πριν σ αφήσω για να πάω για καφέ (εννοείται σε αλλη καφετέρια αυτή τη φορά) είναι τα εξής :1 )Συχνά οι πωλήτριες υποχρεώνονται να φορούν παπούτσια για διαφημιστικούς λόγους 2) Εννοείται πως αν τις ρωτήσεις, πρέπει να σου πουν πως είναι άνετα και ταιριάζουν με όλα τα ρούχα (δεν έχει σημασία αν βγάζουμε κάλλους μετά το 8ωρο) 3) Να εμπιστεύεσαι μια πωλήτρια μονάχα για το νούμερο που θα σου δώσει να δοκιμάσεις ( σ όλα τα υπολοιπα να ξέρεις δεν απαντά αυτή, αλλά η κασσέτα του αφεντικού)
4) Μη βιαστείς να βρίσεις- κακοχαρακτηρίσεις πωλήτρια (είναι μεγάλη η ουρά στον Οαεδ μάτια μου και κανείς δε θελει να βρεθεί εκεί).